CHORWACJA 2013
- Jerzy Kuśmierczyk
- 2 lis 2013
- 9 minut(y) czytania
Chorwacja, Republika Chorwacji – państwo leżące na pograniczu Europy Środkowej i Europy Południowej, nad Morzem Adriatyckim i graniczące od południa z Bośnią i Hercegowiną oraz Czarnogórą, od wschodu z Serbią oraz Węgrami i Słowenią od północy. Od południowego zachodu ma dostęp do Morza Adriatyckiego. Od 1 lipca 2013 należy do Unii Europejskiej jako 28. członek wspólnoty. (wg Wikipedii)
Park Narodowy Jezior Plitwickich (chor. Nacionalni Park Plitvička jezera) – park narodowy w Chorwacji, położony w środkowej części kraju ok. 140 kilometrów od Zagrzebia niedaleko wschodniej granicy z Bośnią i Hercegowiną; założony w 1949 roku. Jego największą atrakcją jest 16 jezior krasowych połączonych ze sobą licznymi wodospadami.
Medziugorie to znane i odwiedzane miejsce pielgrzymkowe w Europie. Jest ośrodkiem odnowy życia religijnego. W centrum miejscowości znajduje się kościół pw. św. Jakuba. W pobliżu miejscowości znajdują się dwa wzniesienia - Wzgórze Objawień (Podbrdo), miejsce pierwszych objawień, oraz Góra Krzyża (Kriżevac). Zbocza wzgórz są kamieniste, porośnięte niską roślinnością. W miejscach objawień ustawiono krzyże, w drodze na Podbrdo ustawiono tajemnice różańca, a na Kriżevac stacje drogi krzyżowej. W miejscach modlitwy pielgrzymi zostawiają kawałki papieru z obietnicami, prośbami, obrazki, różańce i kwiaty, czasem ustawiają małe krzyże. (wg Wikipedii)
Przygotowania do mszy.
Handel pamiątkami jak w każdym tego typu miejscu.
Każdy wędruje w taki sposób na jaki się ocenił. Ta pani uznała, że wędrówka boso jest adekwatna do jej zasług lub intencji. W Medjugorie byłem po raz drugi i poprzednim razem widziałem ludzi przemieszczających się na kolanach. Ja zarówno poprzednio i tym razem szedłem w butach.
Jak twierdzi sześcioro widzących, Matka Boża zaczęła się im ukazywać 24 czerwca 1981 roku, w miejscu zwanym Podbrdo, u podnóża wzgórza Crnica. Objawia się im do dnia dzisiejszego. Trójce z nich (Ivan, Vicka, Marija) przez czas już ponad 34 lat objawień prawie codziennie, pozostałej trójce (Mirjana, Ivanka, Jakov) z różną częstotliwością, raz w roku bądź raz w miesiącu. Matka Boża objawia się widzącym tam, gdzie aktualnie przebywają. Wzywa cały świat do modlitwy i nawrócenia, przekazuje liczne orędzia, w których zachęca do pogłębienia życia wiary i życia sakramentalnego, do lektury Pisma Świętego, oraz wszelkiej pobożnej praktyki, do pokuty oraz oddania swojego życia Jezusowi. Przekazuje widzącym tajemnice dotyczące przyszłych losów Kościoła i świata.
Kościół Katolicki w swoim oficjalnym stanowisku wobec wydarzeń z Medziugorie (Oświadczenie Konferencji Episkopatu byłej Jugosławii z Zadaru z 1991 roku) wstrzymuje się na razie z ostatecznym osądem objawień - do tej pory ani nie uznaje ich jako prawdziwych, ani też nie odrzuca jako fałszywych. Objawienia bada specjalna komisja powołana przez papieża Benedykta XVI w 2010 roku, której przewodniczy Kardynał Camillo Ruini. Komisja jeszcze nie przedstawiła wyników swoich badań. (wg Wikipedii)
Mostar – stolica (nieformalna) Hercegowiny, leżąca nad Neretwą; 105 tys. mieszkańców (2003).
Najważniejszym zabytkiem miasta jest XVI-wieczny kamienny Stary Most, wybudowany w 1566. W czasie wojny w byłej Jugosławii został zburzony przez Chorwatów w listopadzie 1993 roku. Ponownie odbudowany w lipcu 2004 roku.
Piękna uliczka ze sklepami. W tym sklepiku kupiłem obrazek olejny od autora obrazka z jego podpisem.
Ten młodzieniec uczciwie zarabia na utrzymanie, ryzykując swoim życiem podczas skoku z mostu do rzeki. W tej chwili liczy pieniądze zebrane od turystów i jak zbierze 50 euro to skoczy. Jeżeli ktoś myśli, że jesteśmy skąpym narodem, to jest w "mylnym błędzie". Polska grupa szybko uzupełniła brakującą kwotę do 50 euro, a obecni Niemcy czekali tłumnie z "wypasionymi" aparatami "na drapane".
Uwaga! Skaczę!
Wysokość mostu ponad nurt wody wynosi ponad 20 metrów.
Nic z tego - przeżyłem! Sensacji nie będzie. Możecie zbierać następne 50 euro.
Počitelj (serb. Почитељ) – miejscowość w południowo-zachodniej Bośni i Hercegowinie, w dolnym biegu rzeki Neretwy, około 30 kilometrów na południe od Mostaru. Znajduje się tu jeden z najlepiej zachowanych zespołów urbanistycznych z okresu dominacji tureckiej na terytorium Bośni i Hercegowiny. Nad miastem górują pozostałości średniowiecznej tureckiej twierdzy wzniesionej na gruzach starożytnego rzymskiego zamku. (wg Wikipedii)
Miejscowość została poważnie zniszczona w czasie wojny w Bośni, a wielu mieszkańców wymordowano. Najbardziej ucierpiał meczet Hadži-Alija - najpierw uszkodził go serbski ostrzał artyleryjski, następnie został wysadzony przez wojsko chorwackie. Zawaliła się kopuła oraz minaret. Inne obiekty także ucierpiały. Większość z nich w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku została zrekonstruowana. (wg Wikipedii)
Wodospady Kravica – grupa wodospadów położona wzdłuż rzeki Trebižat w Bośni i Hercegowinie. Wodospady rozciągają się na ponad 100 metrach szerokości, a spadek poziomu dochodzi do 25 m. Wodospady powstały wskutek akumulacji trawertynu. Ze względu na malownicze położenie i krystalicznie czystą wodę jest popularnym miejscem kąpieli mieszkańców niedaleko położonego miasta Ljubuški.
U podnóża wodospadu wybudowano punkt gastronomiczny, istnieje też możliwość rozbicia namiotu. (wg Wikipedii)
W opisie powyższym podano prawie wszystko poza drobnym faktem: na terenie całego obiektu nie ma toalet. Jest to mało śmieszne.
Bośnia jest zamieszkała w większości przez wyznawców islamu i kobiety obowiązuje specjalny strój. Te biedne dziewczyny przyszły popatrzeć jak będzie wyglądał raj, gdzie one będą hurysami.
Estuarium (z łaciny aestuarium ‘droga morska’) – poszerzone, lejkowate ujście rzeki, powstałe w wyniku działania pływów morskich.
Przypływy i odpływy działają erozyjnie, wydzierając w stronę morza akumulowanyprzez rzekę materiał, i w związku z tym poszerzają ujście rzeki, jednocześnie uniemożliwiając utworzenie się delty z materiału akumulowanego z biegiem rzeki.
Estuaria dzielą się na otwarte (uchodzące do otwartego morza) i przegrodzone (czyli uchodzące do zamkniętej laguny). (wg Wikipedii)
Delta (estuarium) Neretwy to aluwialna równina o powierzchni około 120 km², amfiteatralnie otwarta na morze od zachodu i otoczona górami z pozostałych stron. Pierwotnie Neretwa na terenie swej delty płynęła 12 ramionami, z których wskutek działalności człowieka pozostały obecnie cztery (najważniejsze - Mała Neretwa). Równina jest podmokła, pocięta kanałami melioracyjnymi, pełniącymi również funkcję transportową. (wg Wikipedii)
Niezwykle urodzajne gleby i sprzyjający klimat spowodowały, że delta Neretwy jest regionem intensywnego rolnictwa i osadnictwa, co ostro kontrastuje z otaczającymi ją suchymi, nieurodzajnymi i bezludnymi obszarami krasowymi. Uprawiane są owoce, w tym podzwrotnikowe (pomarańcze, cytryny, kiwi, mandarynki, figi itp.) i warzywa. Specyficzny jest sposób uprawy: pólka są zazwyczaj niewielkie, a rolnicy docierają do nich nie drogami, lecz na łódkach, kanałami, którymi jest pocięta cała równina. (wg Wikipedii)
Od czasu do czasu mijaliśmy wioski zamieszkałe przez ludzi żyjących z rzeki i turystów.
W jednej z wiosek przygotowano dla nas wspaniałe przyjęcie z regionalną kuchnią i muzyką ludową.
Odbyliśmy bardzo relaksującą żeglugę po leniwych wodach rozlewisk.
Dubrownik (chorw. Dubrovnik, wł. Ragusa) – miasto w południowej Dalmacji (Chorwacja), nad Morzem Adriatyckim. 42,6 tys. mieszkańców (2011). Siedziba władz żupanii dubrownicko-neretwiańskiej. Niegdyś ośrodek handlu rangi europejskiej, obecnie przede wszystkim ośrodek turystyki. Port handlowy i pasażerski.
Dubrownik jest najchętniej odwiedzanym przez turystów miastem w Chorwacji. Wbrew powszechnej opinii w samym Dubrowniku plaż jest bardzo niewiele. Miasto słynie jednak z zabytków, architektury, lokalnej kuchni i życia nocnego. Stare miasto w Dubrowniku - jako zespół miejski - w całości zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. (wg Wikipedii)
Dubrovnik służy jako plan filmowy „Gry o Tron”
Stradun lub Placa - licząca sobie około 300 metrów główna ulica Starego Miasta w Dubrowniku.
Charakterystyczne uliczki z restauracyjkami na Starym Mieście.
Mury obronne Starego Miasta w Dubrowniku
Stary port w Dubrowniku
W Dubrovniku byłem już dwukrotnie i jak zwykle przy wyjeździe z takiego miejsca, mówię sobie - muszę tu wrócić,
Przy Riwierze Makarskiej, między morzem i górami znajdziemy jedno z sanktuariów maryjnych. Nazywane jest chorwackim Lourdes. Pielgrzymki wędrujące do Medżugorje zatrzymują się w tym miejscu. To Svetište Vepric. (wg Wikipedii)
Sanktuarium chorwackiej Matki Bożej z Lourdes zlokalizowane jest na zboczu gór Biokovo. Jego początki wiążą się z pierwszą narodową pielgrzymką do Francji. W jej trakcie chorwaccy pątnicy przybyli do Lourdes, do sanktuarium Matki Bożej w pięćdziesiątą rocznicę objawień. Przypominamy: to miejsce w którym Bernadecie Sobirous, małej dziewczynce idącej po drzewo do lasu ukazała się Maryja. Biskup Carić, organizator pielgrzymki był pod wrażeniem tych wydarzeń.
Kiedy pątnicy wrócili do kraju, biskup Juraj znalazł pod górą Biokovo niedaleko Makarskiej miejsce bardzo przypominające Lourdes. To własnie w Vepric w naturalnej jaskini postanowił ulokować chorwackie Lourdes. Sanktuarium powstało z darów Chorwatów i pracy wolontariuszy. 15 października 1908 roku odbyła się konsekracja. Sanktuarium wciąż jest rozbudowywane. (wg Wikipedii)
Split (wł. Spalato) – miasto i port w Chorwacji (Dalmacja), nad Morzem Adriatyckimna niewielkim półwyspie, stolica żupani splicko-dalmatyńskiej. Jest to drugie co do wielkości miasto Chorwacji pod względem liczby mieszkańców. Składa się z 27 dzielnic.
Pierwotnie na terenie Splitu (koło Salony, obecnie Solin) znajdowała się Aspalathos, osada starożytnych Greków. Rzymianie zmienili nazwę miejscowości na Spalatum (od łac. palatium). W latach 295–305 cesarz Dioklecjan zbudował tam swoją rezydencję. W 395 Spalatum znalazła się na terenie Bizancjum.
Od VI wieku Salona była siedzibą arcybiskupstwa. W 1. połowie VII wieku została zburzona przez Słowian i Awarów, a nowe miasto powstało wokół pałacu. W VIII wieku nastąpił wzrost znaczenia portu handlowego.
W 1069 Split włączono do Chorwacji, a w 1105 został przejęty przez Węgry. W latach 1420–1797 należał do Wenecji, następnie, do 1918, do Austro-Węgier, z przerwą w czasie wojen napoleońskich (1806–1813). Od 1918 należał do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, w 1929 znalazł się w Jugosławii. W latach 1941–1943 był pod okupacja włoską, a od 1991 należy do niepodległej Chorwacji. (wg Wikipedii)
Pałac Dioklecjana - bulwar nadmorski. Część pałacu została przeznaczona na mieszkania.
Katedra św.Dujama wraz z dzwonnicą
Pomnik Grzegorza z Ninu. Duży palec u nogi jest wyraźnie jaśniejszy, gdyż pocierają go turyści. Podobno dotknięcie palca przynosi szczęście i zdrowie, oraz gwarantuje powrót do Splitu. Też dotknąłem - może to prawda?
Grzegorz z Ninu (chor. Grgur Ninski) – biskup Ninu w latach 900–929.
Uważany w chorwackiej literaturze historycznej XIX w. za obrońcę języka i pisma słowiańskiego (głagolicy). Na synodach w Splicie w 925 i w 928 miał zabiegać o formalne wprowadzenie języka chorwackiego do liturgii katolickiej, która wówczas prowadzona była w jęz. łacińskim. (wg Wikipedii)
Split, Plac Ludowy (Narodni Trg)
Pałac Dioklecjana, Srebrna Brama
Trogir (włos. Traù) jest miastem portowym na wybrzeżu Morza Adriatyckiego, znajdującym się w środkowej Dalmacji, w okręgu Splicko-Dalmatyńskim w Chorwacji. Liczba mieszkańców miasta wynosi ok. 11 tys. (2001). Połączony podnoszonym mostem z wyspą Čiovo
Starówka Trogiru wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO od 1997 roku. Zwarta, średniowieczna starówka Trogiru położona jest na wyspie. Wzdłuż portu znajduje się wysadzany palmami, szeroki bulwar, wokół którego skupia się wieczorne życie miasta. Znajdują się tam najważniejsze zabytki, ale też restauracje, bary i hotele. Historyczne centrum za pomocą mostu połączone jest z kontynentalną częścią Chorwacji. Drugi z mostów prowadzi na wyspę Čiovo. To właśnie na wyspie znajdują się kempingi i malownicze plaże najchętniej odwiedzane przez turystów w tym regionie. (wg Wikipedii)
Widok na wieżę zegarową.
Katedra św. Łazarza
Bulwar nadmorski przy zewnętrznych murach obronnych miasta.
Jak wszędzie na świecie wzrok przyciągają barwne stragany z owocami.
Rejs VODICE-SOLTA-ZLARIN
Vodice - miasto i port w Chorwacji; na północny zachód od Szybenika nad Morzem Adriatyckim (żupania szybenicko-knińska); 6100 mieszkańców (2006). Przemysł spożywczy. Miasto jest głównym ośrodkiem wypoczynkowym dla mieszkańców pobliskiego Szybenika oraz miejscem, w którym głównie wypoczywają Polacy, Czesi, Słowacy, Niemcy i Austriacy. (wg Wikipedii)
Port w Vodicach.
Rano wypłynęliśmy z Vodic i krążąc miedzy malowniczymi wysepkami dotarliśmy przed południem do Solty.
Šolta – trzynasta co do wielkości chorwacka wyspa na Adriatyku, o powierzchni 58,18 km²; długości 19 km; szerokości do 5 km i linii brzegowej o długości 79,45 km[1]. Liczba mieszkańców w 2001 wynosiła 1479 (25,4 os./1 km²). Nazwa wyspy pochodzi od Rzymian, którzy nazwali ją Solenta. Šolta leży na zachód od wyspy Brač, na północ od wyspy Vis, na północny zachód od wyspy Hvar i na południe od wyspy Čiovo. Zamieszkana od czasów prehistorycznych, po raz pierwszy wymieniona w Periplusie Pseudo-Scylaxa z IV w. p.n.e. pod nazwą Olyntha. (wg Wikipedii)
Do wyspy dopłynęliśmy tym małym stateczkiem w absolutnie bezludne miejsce. Tam naprawdę nikogo poza nami nie było. Kamienna plaża, stateczek, woda słońce i my.
Po południu dopłynęliśmy do wyspy Zlarin.
Zlarin – chorwacka wyspa na Adriatyku w archipelagu Szybenickim. Wąski kanał Szybenik oddziela ją od kontynentu. Jej powierzchnia wynosi 8,048 km² a długość linii brzegowej 20,236 km. Najwyżej położonym miejscem jest Klepac. (wg Wikipedii)
Wieczorem kolacja w malowniczej tawernie. Miłe zakończenie "męczącego" dnia.
Szybenik (chorw. Šibenik, wł. Sebenico) – historyczne miasto w Chorwacji, w środkowej Dalmacji, położone nad ujściem rzeki Krka do Morza Adriatyckiego.
Szybenik jest politycznym, kulturalnym, komunikacyjnym i turystycznym centrum okręgu szybenicko-knińskiego. Liczy 51 553 mieszkańców (2001), 94,02% z nich deklaruje się jako Chorwaci. (wg Wikipedii)
Katedra św. Jakuba – katedra rzymskokatolicka w Szybeniku w Chorwacji. Od 2000 roku jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. (wg Wikipedii)
Budapeszt (węg. Budapest; przymiotnik: budapeszteński) – stolica i największe miasto Węgier, położone w północnej części kraju, nad Dunajem. Formalnie stworzony został w latach 1872-73 z trzech połączonych ze sobą miast: Budy i Óbudy na prawym brzegu Dunaju (geograficznie – Średniogórze Zadunajskie) oraz Pesztu – na lewym (geograficznie – Średniogórze Północnowęgierskie i Wielka Nizina Węgierska). (wg Wikipedii)
Panorama Budapesztu z Zamku Królewskiego
Kościół Macieja, zwany również Budzińską Świątynią Koronacyjną usytuowany jest praktycznie w samym centrum Wzgórza Zamkowego, przy placu Świętej Trójcy, a jego strzelista, neogotycka wieża czyni go jednym z najlepiej rozpoznawalnych zabytków Budapesztu. Choć jego popularna nazwa odwołuje się do imienia Macieja Korwina, władcy szczególnie zasłużonego dla rozbudowy całego wzgórza zamkowego w XV wieku, w rzeczywistości świątynia poświęcona jest Najświętszej Marii Pannie - patronce Węgier.
Przed kościołem św. Macieja stoi konny posąg króla Stefana, twórcy państwa węgierskiego.
Wieża jest częścią murów zamkowych.
Plac Bohaterów w Budapeszcie nazywany także Placem Milenijnym lub Placem Tysiąclecia jest jednym z najważniejszych i największych placów w mieście. Usytuowany w VI dzielnicy, na końcu Andrassy utca, w pobliżu stacji metra Hosok tere. Po obu jego stronach wznoszą się imponujące budynki Muzeum Sztuk Pięknych wybudowane w latach 1900-1906 w eklektyczno-klasycystycznym stylu; oraz Pałac Ekspozycji z 1895 r. Głównym pomysłodawcą i architektem konstrukcji był Albert Schickedanz; wszystkie prace na placu zostały zakończone w 1929 r. W tym czasie postawiono tam pomnik ku czci poległych w czasie I wojny światowej. Jednak najważniejszym obiektem na placu Tysiąclecia jest pomnik o tej samej nazwie, którego budowę rozpoczęto w 1896 r. z okazji obchodzonego 1000-lecia istnienia Węgier. Autorem przedsięwzięcia był wspomniany wyżej Albert Schickedanz, zaś wykonawcą - rzeźbiarz Gyorgy Zala. W centralnym punkcie placu znajduje się 36-metrowa kolumna archanioła Gabriela; posąg ten został wyróżniony w czasie wystawy światowej w Paryżu w 1900 r. Wokół cokołu kolumny umiejscowiono posągi jeźdźców - księcia Arpada oraz sześciu jego wodzów. Kolumnę otacza półkolista kolumnada (jej rozpiętość wynosi 85 m), składająca się z dwóch części, na których umieszczono posągi ważnych postaci z historii Węgier. Górne krawędzie kolumnady zdobią, m.in. posągi Pracy i Dobrobytu; Wiedzy i Chwały; oraz boga Wojny i bogini Pokoju. (wg Wikipedii)
Przejeżdżałem parę razy przez Budapeszt tranzytem, praktycznie bez zatrzmywania się. Gdy wreszcie miałem sposobność obejrzeć kilka zabytków i zrobić parę zdjęć, niestety padał deszcz. Niektórzy twierdzą, że w deszczu to dopiero "wychodzą" zdjęcia, ale ja jakoś nie mogę się do tego przekonać. Wszystko to powoduje, że wypowiem magiczną formułę - muszę tu wrócić, ale w czasie pogody!
Comments