KASTYLIA I LEON - KANTABRIA - ASTURIA
Asturia, Księstwo Asturii (hiszp. Asturias, Principado de Asturias, ast. Asturies, Principáu d’Asturies) – region historyczno-geograficzny w północno - zachodniej Hiszpanii, nad Oceanem Atlantyckim (Zatoka Biskajska). Jest to autonomia, w której jest tylko jedna prowincja - Oviedo. Powierzchnia 10,6 tys. km2. 1,1 mln mieszkańców (1996). Stolicą autonomii i prowincji jest Oviedo,
Z uwagi na klimat morski z wilgotnym latem, ta część Hiszpanii określana jest jako "zielona".
Niektórzy Hiszpanie twierdzą, że Asturia to najpiękniejszy region Hiszpanii, czasami nazywana "hiszpańską Szwajcarią". Jedna z naszych hiszpańskich znajomych powiedziała "musicie pojechać do Asturii, tam jest tak zielono i pięknie jak u was w Polsce". Wiadomo, u sąsiada zawsze jest trawa zieleńsza!
Oczywiście planujemy zwiedzanie Kantabrii, która jest oddzielną wspólnotą autonomiczną zawierającą tak jak Asturia tylko jedną prowincję o nazwie Kantabria, leżącą również nad Zatoką Biskajską. Od zachodu graniczy ona z Asturią, (naturalną granicę pomiędzy Asturią i Kantabrią stanowią Góry Kantabryjskie - Picos de Europa), od południa z Kastylią i Leonem a od wschodu z Krajem Basków. Docelowo jedziemy więc do Asturii, ale po drodze planujemy nocleg w Leonie, który leży w autonomii Kastylia i Leon.
Castrillo de los Polvazares jest położone w autonomii Kastylia i Leon w prowincji Leon w odległości około 7 km od Astorgi.
Castrillo leży w widłach rzek Arroyo de Val Seco i Rio Jerga, co zapewne było przyczyną wielkiej powodzi w XVI wieku.
Jest ważne miejsce dla historii Hiszpanii, gdyż uważa się, że była to pierwsza wioska, gdzie mieszkańcy powstali przeciwko przeciwko francuskim najeźdźcom.
Castrillo de los Polvazares leży na terenie historycznej krainy Maragatería (dawniej Somoza) , tj w centralnej części prowincji León.
Do miasta mogą wjeżdżać tylko mieszkańcy, dlatego samochód musieliśmy zostawić na parkingu przed mostem. Castrillo jest wolne od ruchu samochodowego i tylko grupy turystów zakłócają senną atmosferę miasteczka.
Cuca la Vaina Restaurante. Tę restaurację polecali nasi hiszpańscy znajomi "Jak będziecie w Castrillo, to musicie być w tej restauracji i zjeść miejscowe potrawy". Jak musicie, to musicie, bo jak można wrócić do Cuenki i powiedzieć, że się nie było w polecanej restauracji!. Dla Hiszpanów zjedzenie miejscowej potrawy w zwiedzanym miejscu jest nierozerwalną częścią wycieczki, a może nawet głównym punktem programu. Opisywaniu jakiejś atrakcji turystycznej towarzyszy zawsze sakramentalne - "tam dobrze dają jeść!"
Na zdjęciu powyżej półmisek z mięsem wyjętym z "cocido maragato". Cocido maragato jest to danie jednogarnkowe przygotowywane w specjalny sposób: gotuje się rosół z kilkoma rodzajami mięsa oraz kapusty. Kolejność jedzenia jest dla nas "od końca" tj. najpierw podaje się mięso gotowane, następnie warzywa, a na końcu rosół jako zupa. Cocido Maragato jest to typowe danie dla terenu Maragateria.
W Castrillo jest zachowana oryginalna XVI wieczna architektura. Wszystkie budynki są wykonane z kamienia, wszystkie drogi są brukowane i nigdzie tu nie spotka się asfaltu.
Castrillo de los Polvazares jest uznawane za jedną z najpiękniejszych wiosek w Hiszpanii.
Astorga (łac. Asturica Augusta) – miasto położone w prowincji León (autonomia Kastylia i Leon), 868 m n.p.m. 12,2 tys. mieszkańców (2004).
Przed podbojem rzymskim w I w. p.n.e. było stolicą Asturów.
Miasto położone jest na pielgrzymim szlaku do Santiago de Compostela.
W 1887 biskup Juan Bautista Grau i Vallespinós zlecił Gaudiemu zaprojektowanie nowego pałacu biskupiego, w miejsce starego spalonego. Neogotycką budowlę oddano do użytku dopiero w 1961. Ze względu na niechęć biskupów do niekonwencjonalnej architektury tego budynku, budowla długi czas nie była użytkowana zgodnie z przeznaczeniem.
Katedra Najświętszej Marii Panny, jest siedzibą diecezji Astorga. Na architekturę budowli mają wpływ gotyk, renesans i barok. Wynika to z wielokrotnej przebudowy na przestrzeni wieków. W 1755 roku budowla została uszkodzona na skutek trzęsienia ziemi.
Dwa główne zabytki Astorgi - katedra i pałac biskupi są położone obok siebie.
Ratusz miejski - budowano w latach 1683 - 1703. Fasada budynku posiada półkolistą oś symetrii. Budynek ozdabiają liczne rzeźby.
Fragment wieży zegarowej ratusza.
León – miasto w północnej Hiszpanii, w regionie Kastylia i León, stolica prowincji León, 138 tys. mieszkańców (2000). Położone nad rzeką Bernesga (dorzecze Duero), na przedgórzu Gór Kantabryjskich, na trasie pielgrzymek do Santiago de Compostela. Przemysł lekki i spożywczy; ośrodek handlowy, kulturalny i turystyczny. (wg Wikipedii)
Krużganek w romańskiej Bazylice San Isidoro z XI wieku.
Nawiązująca do gotyku francuskiego katedra Santa María de la Regla z XIII - XV wieku, jest najcenniejszym zabytkiem miasta.
Katedra ma dwie odmienne wieże, na zachodniej fasadzie znajdują się bogato rzeźbione portale i rozeta okienna.
Oviedo (ast. Uviéu) – miasto w północnej Hiszpanii (autonomia Asturia), na przedgórzu Gór Kantabryjskich, będące stolicą współczesnej prowincji Asturia. Liczy ok. 215 371 mieszkańców. Miasto zostało założone w 761 roku.
Zwiedzanie Oviedo rozpoczynamy od obejrzenia starych kościołów na przedmieściach, na zboczu góry Naranco, zwane Iglesias Prerrománicas de Monte Naranco. Są one przykładem unikalnej architektury przedromańskiej. Charakteryzują ją sklepienia kolebkowe, łuki, płaskorzeźby, oraz freski.
Kościół San Miguel de Lillo zbudowany w czasie panowania króla Ordoña I. Budynek posiada zewnętrzne przypory, a drzwi zewnętrzne są zdobione reliefami. Oryginalna budowla była znacznie większa, gdyż obecnie zachowała się z niej tylko jedna trzecia.
Dwukondygnacyjny przedromański kościół Santa María del Naranco położony na zboczu Monte Naranco (2km na północ od centrum miasta) jest przebudowanym w XI wieku letnim pałacem króla Ramira I; Biorąc pod uwagę, pierwotne pochodzenie (rezydencja), budowla ta jest uważana jako najstarszy istniejący pałac na świecie, gdyż stoi już prawie 1200 lat.
Widok na miasto z Monte Naranco.
Katedra San Salvador zbudowana w latach 1388-1528 w stylu gotyku płomienistego. Wewnątrz kościoła znajduje się grobowiec króla Asturii Alfonsa II. Najstarszą częścią kościoła jest zachowany fragment świątyni z początku IX wieku zaadaptowany na dwupoziomową kryptę katedralną. Wewnątrz niej znajduje się m.in. krzyż niesiony w pierwszej bitwie rekonkwisty pod Covadongą (722) przez pierwszego króla Asturii Pelagiusza; (wg Wikipedii)
Krużganki przy Claustrum (patio).
Kościół San Isidoro przy Placu Konstytucji.
Plac Konstytucji- Kościół San Isidoro i ratusz.
Plaza de la Escandalera - rzeźba "Maternidad" (Macierzyństwo).
Podobno w Oviedo znajduje się ponad sto rzeźb. Dobrym tematem na zdjęcia byłoby sfotografować je wszystkie, ale myślę, że musielibyśmy przeznaczyć na to czas przewidziany na całą Asturię.
Calle Pelayo - elegancki deptak... został ozdobiony kilkumetrową rzeźbą przedstawiającą... pośladki. Pośladki są takie sobie, ale te nogi!
Noriega jest małą wioską położoną w gminie Ribadedeva w Asturii. Miejsce to, było dla nas doskonałą bazą wypadową do wycieczek w rejon gór Picos de Europa.
W tym domu mieszkaliśmy. Było tu bardzo urokliwie - rano było słychać dzwonki - to właśnie krowy są prowadzone na pastwisko. Pokoje w starym stylu, a śniadania były z produktów wytworzonych w domu. Pewnego poranka gospodyni bardzo przepraszała, że nie ma świeżych jajek na śniadanie, bo się kura zbuntowała! Jest to taka hiszpańska agroturystyka.
Picos de Europa (pol. Szczyty Europy) - najwyższe, zbudowane z wapieni, pasmo w Górach Kantabryjskich. Picos de Europa to wapienna formacja o długości i szerokości około 40 km. Położona jest jedynie 25 km od Atlantyku na pograniczu Asturii i Kantabrii. Według legendy nazwę tej grupie nadali żeglarze powracający z dalekich podróży do domu. Wysokie, ośnieżone szczyty były dla podróżników zwiastunem rodzinnych stron. Najwyższym szczytem Picos de Europa jest Torre de Cerredo, który sięga 2648 m n.p.m. (wg Wikipedii).
Góry Picos de Europa są dosyć rozległe, dlatego postanawiamy poświęcić na wędrówkę po nich dwa dni.
Pierwszego dnia (2 września) zwiedzamy część kantabryjską. W południowo wschodniej części gór leży miejscowość Fuente De w której jest kolejka linowa ułatwiająca dotarcie w góry bez uciążliwej wędrówki. Więc zostawiamy samochód na parkingu, a sami wybieramy się w te górki.
Widok z wagonika na stację dolną "teleferico" i na parking, gdzie stoi nasz samochód.
Dotarliśmy do górnej stacji kolejki linowej i dalej wędrujemy po wygodnych ścieżkach.
Po opuszczeniu Picos de Europa wracamy do Noriegi wzdłuż doliny leżącej po południowo wschodniej stronie gór.
Po drodze spotykamy parę fotogenicznych miejsc, charakterystycznych dla Kantabrii.
Klasztor Santo Toribio de Liebana jest klasztorem franciszkanów, znajduje się w gminie Camaleño a obok Potes , w regionie Liébana ( Kantabria). Obok Jerozolimy , Rzymu , Santiago de Compostela, jest uznanym jako jedno ze świętych miejsc chrześcijaństwa i jest jednym z etapów Camino de Santiago. W tym miejscu w trakcie pielgrzymki do Santiago de Compostela zatrzymał się św. Franciszek z Asyżu.
Drzwi Przebaczenia, które otwiera się na początku każdego roku jubileuszowego, który ma miejsce wtedy, kiedy dzień 16 kwietnia (św. Toribio) , przypada w niedzielę. Pierwszy przywilej odpustu nadał papież Juliusz II w 1512 roku.
Pierwsza wzmianka o klasztorze Turieno , pod wezwaniem Santo Toribio, pochodzi z 1125 roku.
Potes – leży w prowincji Kantabria, zajmuje obszar 7,61 km². W 2011 roku gmina liczyła 1474 mieszkańców.
Potes jest jedną z najatrakcyjniejszych wsi w Kantabrii. Jest położona w centrum historycznego regionu Liébana na terenie otoczonym górami skąd spływają rzeki i strumienie. Stara dzielnica jest uznana za obszar dziedzictwa kulturalnego.
Ulice Potes są zabudowane malowniczymi budynkami i przebiegają przez wiele mostów.
Zgodnie z założeniem następnego dnia (3 września) wyruszamy w północno zachodnią część Picos de Europa, która leży w Asturii. Mamy informację, że wjazd na górę jest wyjątkowo zatłoczony i nadmiernie "widokowy", więc decydujemy się na skorzystanie z ułatwień przygotowanych dla turystów. Zostawiamy samochód na parkingu u podnóża gór w pobliżu miejscowości Covadonga, a dalszą drogę pokonujemy specjalnym autobusem (cena biletu wliczona w cenę parkingu). Bez kłopotów, wygodnie i szybko.
Po drodze zwiedzamy nieczynną kopalnię manganu Minas de Buferrera.
Schodząc z gór przechodzimy obok jeziora Lago de Enol, jednego z dwóch jezior Lagos de Covadonga.
Nie jest przesadą nazwanie Asturii "Szwajcarią Północy". Nawet jest przedstawiciel "Milky Way".
Po pięknym spacerze po górach, zatrzymujemy się w Covadonga. Covadonga to mała wioska, w której główną atrakcją jest "Santuario de Covadonga", której częścią jest Basílica de Santa María la Real de Covadonga.
Historia Sanktuarium Matki Bożej Królowej Asturii, sięga VIII wieku, kiedy to w 722 roku chrześcijanie stoczyli zwycięską bitwę z muzułmanami zajmującymi prawie cały Półwysep Iberyjski. Legenda głosi, że w zwycięstwie pomogła Matka Boska, gdyż bitwa odbyła się w pobliżu istniejącego w pobliskiej grocie sanktuarium Santa Cueva. Matka Boska z Covadongi stała się patronką Asturii.
Widok z Groty Santa Cueva na bazylikę , zbudowaną w 1901 r. w stylu neoromańskim.
Święto Marii Panny jest obchodzone 8 września i choć my byliśmy tam 3 września, było już pełno pielgrzymek i aby obejrzeć sanktuarium staliśmy w długiej kolejce.
W drodze powrotnej z Covadonga, zatrzymujemy się w pierwszej chrześcijańskiej stolicy Królestwa Asturii. Obecnie jest uważana za nieoficjalną stolicę Picos de Europa.
Fuente Romano (most Rzymski) nad rzeką Sellą. Jest rzymski tylko z nazwy, gdyż zbudowano go w XIII w. W najwyższym punkcie nad wodą wisi kopia Krzyża Zwycięstwa - dębowy oryginał wyłożony złotem i drogimi kamieniami znajduje się w Camara Santa w katedrze w Oviedo.
Wizyta w Cangas de Onis jest ostatnim punktem naszej wycieczki po rejonie Picos de Europa.
Santillana del Mar – miasto położone w północnej Hiszpanii w regionie Kantabria w odległości ok. 26 km na zachód od Santander. (wg Wikipedii).
W pobliżu miasta znajduje się jaskinia Altamira z paleolitycznymi rysunkami, wpisana na na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. (W Altamirze oczywiście byliśmy, ale nie mam zdjęć, gdyż nie wolno było fotografować).
Jest to średniowieczne miasteczko z oryginalnymi kamiennymi domami położonymi wzdłuż brukowanych ulic.
Na skraju miasta znajduje się XII-wieczna kolegiata. w której znajduje się grobowiec świętej Juliany. Nazwa miasta "Santillana" jest zdrobnieniem imienia Juliana.
San Vicente de la Barquera – gmina w prowincji Kantabria, o powierzchni 41,04 km². W 2011 roku gmina liczyła 4407 mieszkańców. (wg Wikipedii)
San Vicente de la Barquera jest położone na zachodnim wybrzeżu Cantabrii.
San Vicente de la Barquera jest jednym z najważniejszych portów rybackich w regionie.
Comillas – miasto w prowincji Kantabria. Kurort w końcu XIX wieku, wybrany przez rodzinę królewską jako miejsce wakacyjne. Jest znany z interesujących gmachów zaprojektowanych przez znanych architektów. Miasto uniwersyteckie.
Palacio Sobrellano, ogromny neogotycki pałac, którego budowa została zakończona w 1881 roku. Pałac zaprojektował Joan Martorell, kataloński architekt, który był mentorem Gaudiego.
Budynek został zaprojektowany przez Antoniego Gaudi. Budynek inspirowany stylem mudejar, z wieżą przypominającą minaret, pokrytą kolorowymi płytkami.
Jadąc autostradą A8 wzdłuż wybrzeża oceanu w Asturii, w okolicach Puertas de Vidiago, należy skręcić w stronę morza i w odległości około 6 kilometrów znaki stojące obok kościoła prowadzą przez 2 km wyboistą drogą do Bufones de Arenillas. Droga nie jest najlepsza, ale widok, który się nam ukaże usprawiedliwi taką wyprawę.
Tablica stojąca przed terenem na którym znajdują się "Bufones", bardzo precyzyjnie wyjaśnia naturę tego interesującego zjawiska. W nabrzeżnych skałach znajdują się kanały połączone z morzem . Przy dużym wietrze woda jest wpychana pod ciśnieniem co powoduje powstanie gejzerów podobno nawet do 20 metrów wysokości. My nie mieliśmy szczęścia, gdyż nie było silnego wiatru i widzieliśmy tylko otwory. Na dowód , że coś się dzieje, słyszeliśmy z tych otworów niesamowite dyszenie jakby upiornego potwora i czuliśmy wydmuchiwane powietrze. Wyczuwało się również drżenie klifu pod naszymi stopami.
Jedną z pięknych miejscowości na wybrzeżu oceanu w Asturii jest Lastres, która Hiszpanom kojarzy się z przygodami doktora Mateo - bohatera popularnego hiszpańskiego serialu "Doctor Mateo", wzorowanym na angielskim serialu "Doctor Martin".
Ribadesella jest niewielką (84 km2) gminą w Asturii, leżącą przy Zatoce Biskajskiej u ujścia rzeki Sella.
Ribadesella ma dwie główne ulice wzdłuż których znajdują się banki, apteki, restauracje i sklepy.
Luarca jest pięknym miasteczkiem rybackim na północnym zachodnim wybrzeżu Asturii. Port rybacki w Luarce jest jednym z najbardziej atrakcyjnych portów w całej Hiszpanii. W 2008 roku było tu 5,354 mieszkańców.
W miasteczku jest dużo krętych uliczek i bardzo starych budynków.
Jest bardzo dużo budynków wystawionych na sprzedaż i dużo budynków opuszczonych przez właścicieli, które nie są na sprzedaż. Właścicielka hoteliku tłumaczyła nam, że opuszczone budynki są własnością spadkobierców, którzy mieszkają poza Luarcą i nie mogą się porozumieć ze sobą. W ten sposób piękne budynki niszczeją.
Najpiękniejszy widok na miasto i port jest ze wzgórza wznoszącego się nad miastem, z którego widać prawie wszystkie uliczki i cały port, a nawet otwarte morze.
W Luarce zatrzymaliśmy się na kilka nocy w przyjemnym rodzinnym hoteliku, gdzie było wszystko co potrzebne turystom, a właścicielka hotelu pełniła wiele funkcji, w tym również potrafiła udzielić kompetentnych informacji turystycznych.
Cudillero (w Asturii Cuideiru) jest ważnym portem rybackim, a w miesiącach letnich jest dużą atrakcją turystyczną.
Islote de tortuga jest maleńką wysepką leżącą w okolicach miasta Gijon u brzegu Zatoki Baskijskiej.
Ribadeo – miasto w Hiszpanii, w prowincji Lugo, we wspólnocie autonomicznej Galicja, leżące bezpośrednio przy granicy z Asturią.
Ribadeo jest głównym miastem leżącym na terenie estuarium Ribadeo. To głębokie estuarium tworzy naturalne połączenie pomiędzy terytorium Galicji i sąsiednią Asturią leżącą na przeciwległym brzegu rzeki Eo. W poblżu Ribadeo leży piękne miejsce zwane Las Catedrales.
Las Catedrales - Plaża katedr.
Jest to jedna z najpiękniejszych plaż piaskowych na wybrzeżu Galicji. Wzdłuż plaży ciągną się formacje skalne, ktore przypominają łuki katedry. Podczas przypływu morza plaże znikają, a pozostają tylko skały zmieniające swój wygląd w miarę podnoszenia się poziomu wody. Jest to piękne zjawisko, ale istnieje niebezpieczeństwo początkowo uwięzienia na skale nieuważnych turystów, a potem nawet zatopienia. Niebezpieczeństwo jest na tyle realne, że są ustawione tablice informujące o godzinach przypływu w poszczególnych dniach, a specjalni strażnicy "wyganiają" niesfornych turystów z plaży.
Obszar Las Catedrales ustanowiono jako Park Narodowy. Jest znany na całym świecie z uwagi na formacje skalne wyrzeźbione przez wiatr i wodę, o kształtach, które każdy może interpretować na swój sposób.
Kiedy poziom wody jest niski można zdjąć buty i spacerować pod olbrzymimi łukami i zwiedzać potężne jaskinie, ale kiedy jest przypływ można podziwiać plażę jedynie stojąc na brzegu klifu, oczywiście zachowując bezpieczną odległość od krawędzi.
Ten dziwny stwór o góry to prawdopodobnie pąkla, spotykana również na Bałtyku.
A ten to chyba zwykły ślimak w okresie rozrodu. Nie wszystkim się to podoba.
Taramundi – leżąca w górach gmina w Asturii, o powierzchni 82,16 km². W 2011 roku gmina liczyła 736 mieszkańców.
Taramundi jest malowniczym miasteczkiem położonym w centrum gór. Dzisiaj jest pogoda typowa dla Asturii.
Taramundi jest sławne z rzemieślników wykonujących noże, przypomina nam o tym wielki nóż przed Muzeum Noży. Dla ciekawych jest możliwość zapoznania się z techniką i technologią tradycyjnej produkcji noży. Sztuka wytopu rudy żelaza i producji narzędzi z żelaza jest tu bardzo stara. Oglądałem program w TV, gdzie pokazano narzędzia i broń pochodzące z tych terenów pozostawione przez Wikingów na terenach, gdzie obecnie jest Kanada.
Comments